SZKLANA MENAŻERIA
Repertuar spektaklu
Obsada
O spektaklu
W świecie ograniczonym do ciasnego mieszkania i dusznej atmosfery rodzinnych niesnasek, przestrzeń domowego ogniska przestaje być wypełniona ciepłem i spokojem. Pełna wewnętrznych przeciwności i zapatrzona w przeszłość matka Amanda mieszka razem z wysoko wrażliwą i introwertyczną córką Laurą oraz poetycko uduchowionym synem Tomem pracującym w hurtowni. Przytłoczony wizją konieczności zajęcia się starzejącą matką Tom powoli dojrzewa do buntu i chęci ucieczki z domowego gniazda. Chęć zeswatania Laury z Jimem, kolegą Toma z magazynu, zaogni tylko atmosferę i będzie kolejnym krokiem do podjęcia nieodwracalnych życiowo decyzji dla całej rodziny.
Psychologiczny realizm miesza się tu z poetycką metaforą, ukazane bez upiększeń, prozaiczne elementy codzienności potęgują głębię symbolu, a nieszczęśliwie splecione losy bohaterów układają się w poruszający dramat. Spektakl powstały w ramach Sceny Inicjatyw Aktorskich ProScenium.
Pokazy przedpremierowe na Scenie Kameralnej Teatru - 23, 24 i 25 listopada 2022 r.
Premiera w MCK Bełchatów w ramach Wojewódzkich Jaracza Wędrówek - 8 stycznia 2023 r.,
premiera na Scenie Kameralnej Teatru Jaracza w Łodzi - 21 stycznia 2023 r.
Czas trwania spektaklu: 90 minut
Prawa Autorskie reprezentuje Agencja Dramatu i Teatru ADiT
Patronat Medialny
TVP 3 Łódź
Toya TV
Radio Łódź
Współpraca medialna
MeloRadio
Radio Złote Przeboje
Galeria
wideo
Recenzje
Szklana menażeria" nie jest dramatem prostym do odegrania. Wymaga dużego wyczucia, by nie popaść w przesadę ani w sztuczność, bo historia - choć nieskomplikowana fabularnie - dotyka bardzo trudnych rejonów ludzkiego doświadczania (.). Aktorzy w wyważony sposób oddają napięcie w relacjach między postaciami. Z wyczuciem dozują emocje w drobnych złośliwościach i namiętnych wybuchach. Obraz rozpadu rodziny Wingfieldów dopełnia surowa scenografia przygotowana przez Konrada Hetela.
Szklana menażeria w Teatrze Jaracza to miłe zaskoczenie. Bałem się, że aktorzy zrobią sobie z psychologicznego tekstu Tennessee Williamsa pożywkę do konkursu na łzy, zaciskane szczęki i niemożliwe do przeżycia przeżycia. Tymczasem dostajemy oszczędną, niekiedy formalną opowieść demonstrującą tragedię opisaną przez amerykańskiego dramatopisarza.
